خاطره انقلابی دیگر از دوران کودکی

بنام خداوند جان وخرد

******************* 

 سلام عزیزان همدل و همراه  

مدتیست که وبلاگ شقایقهای سرخ فام بدلیل نا معلوم تو منطقه ما از دسترس 

 خارج شده به همین دلیل تا رفع مشکل مطالب و خاطراتم را اینجا خواهم نوشت 

اگر شما هم مشکلاتی در دریافت وبلاگ شقایقهای سرخ فام  مشاهده کردید بنده 

 را بیخبر نگذارید .....متشکرم

*************************************************  

امتحانات پایان ترم تموم شد وخدا را هزاران مرتبه شکر که توانستم دوباره اینجا بنویسیم

راستی 6 بهمن تولد وبلاگ شقایقهای سرخ فام و تولد دردانه پسرم بود اینو گفتم که هرکی بخواد تبریک بگه زودتر بگه چون خودمم  دیر اعلام کردمش... بهونه اعلام دیرش هم همون بالا ذکر شد خدمتتون

مطلب دیگر اینکه بازهم وبلاگ این جانب دچار مشکلاتی هست که سعی میکنم رفع شون کنم اگر بازهم با مشکلی مواجه شدین حتما خبرم کنید تا سریعا برطرف بشه

***********************************

بگذریم...............................................

 راستیش خاطره  ای تو ذهنم بود که میخواستم اول اونو اینجا بیارمش اما دیدم چندان مناسبتی با این ایام نداره پس گذاشتم برای موقعه ای که به یه مناسبتی بخوره تا خدمتتون تعریف کنم

اما خوب دهه فجرنزدیکه  ..فکر کردم یک خاطره از سال آغازین انقلاب از خودم بهتون بگم  چون قبلا هم بیان خاطرات کودکی  در این وبلاگ سابقه داشته....

 سال گذشته یکی دوتا از خاطرات دوران اوایل انقلابو و 8و9 سالگیم را بهتون گفته بودم ویادمه از جو موجود اون دوران در شهرها وجو کشمکشهای سیاسی اش هم شاید اشاراتی داشته ام از اونجایی که بچه ها بیشتر تحت تاثیر محیط و بزرگترهاشون هستند و رفتارشون هم از روی شناخت  ومعرفت نیست وبلکه از روی تقلید از بزرگترشونه خوب ماهم که اون وقتا بچه بودیم  و انقلاب... منقلاب حالیمون نبود که چیه بلکه فقط احساس میکردیم یه اتفاقی تو شهر افتاده که محیط با اون محیط فبلی  یه فرقی کرده ...مثلا عکس شاه بالای تخته سیاه کلاس دیگه دیده نمیشه... یا هروقت از میدونی عبور میکردی دیگه خبری از مجسمه شاه یا پدرش رضا شاه نبود بلکه بجای اون مجسمه ها یه پرچم سبز که حاکی از پیروزی اسلام در ایران بود  بچشم میخورد.

خوب و بخاطر اینکه ناظم یا نمیدونم مدیر مدرسه ما از اون شاه چی های شاه پرست بود( چه شود...شاه چی شاه پرست...) و بیشتر تحت تاثیر حرفا ی ایشون اکثر بچه ها( تو اون عالم کودکی فکر میکردند که اتفاق خوبی نیفتاده و اونایی که اومدن الان سرمملکت داری آدمای خوبی نیستند. )به دیده مثبت به علایم انقلاب نگاه نمیکردند ..خوب ما هم که عقل کل نبودیم تحت تاثیر همین القائات یه روز که با اتوبوس از یه میدانی عبور میکردیم  به طرف پرچم سبز رنگ توی میدان که قبلا مجسمه شاه اونجا نصب بود با آب دهان انداختن توهینی بچه گانه کردیم که مثلا اعتراض خودمونو نشون بدیم  (هرچند این تف سربالا بیشتر شیشه اتوبوسو کثیف کرد تا اون پرچمو) دراین حین آقایی که در نزدیکی من نشسته بود با چشم غره ای مرا خطاب قرار داد که بخاطر اینکارت خدا چشماتو کور میکنه...ما رو میگی ..با باور بچه گانه ای که داشتیم از ترس کور شدن چشمامون اونم بخاطر یه تف  بعد از تاکید شدید یه نفر تو برزخی گیر کردیم که نگو...( البته اون موقع نمیدونسیم برزخ مرزخ چیه ها فقط یه احساس بود) از ترس گریمون گرفت و بغضمون ترکید... و بیچاره اون آقاهه خیلی سعی کرد که مارو آروم کنه و گفت اگه توبه کنی (به اصطلاح خودمون یه غلط کردم بخدا بگی) خدا از سر تقصیراتت میگذره.. ولی اونقدر که اول کلامش با تاکید گفت که خدا چشماتو کور میکنه .... من بیشتر اونو باور کردم ...تا قضیه توبه را.. آخه خیلی ازبزرگترها شنیده بودیم که اگر خدا عصبانی بشه آدمو شدیدا عذاب میکنه ...و این شد که دیگه جرات نکردم حتی چپ به پرچم سبز نگاه کنم و شاید این نقطه آغازی بود تو ذهن من و ادامه مسبر زندگیم  که دنبال معنای سبزی یه پرچم بروم ..و به توبه اون با دین اسلام آشنا بشم و باقی قضایا.......

هرچند الان دیگه رنگ سبزچند جور تعریفو تفسیر میشه ولی اون موقع در ذهن مردم  رنگ سبز نشانه اسلام و سیدی بود نه چیز دیگری....

مطلب دیگری هم که به تازگی توسط آقا کمال خودمون (مدیر وبلاگ بارون دلتنگی) با خبر شدیم  وفهمیدیم اینه که سبزی که بعضیا تو این چند ماهه علمش کرده اند سبز آریاییه و ربطی به اسلام وسیدی ندارد... البته ما هم شنیده ایم راست ودروغش به عهده کمال جان شاید ایشان توضیحات کاملتری هم در این مورد داشته باشه که امیدوارم ما رو از اون توضیحات بی نصیب نذاره

موفق باشید و همیشه سبزو سرفراز...... البته نه هر سبزی

نوشته شده :    توسط م    ع    ر